Luksemburg - Sacro cuore di Gesù

W miejscu, gdzie obecnie stoi bazylika, w starożytności znajdowały się dwa monumentalne kompleksy epoki cesarstwa rzymskiego: Castro Pretorio - koszary gwardii pretoriańskiej oraz Łaźnie Dioklecjana.

W 1863 roku papież Pius IX zainaugurował otwarcie nowej linii kolejowej na tych terenach, która ze względu na bliskość Term Dioklecjana przyjęła nazwę dworca Termini. Jeszcze w tym samym okresie papież rozpoczął budowę świątyni poświęconej Najświętszemu Sercu Jezusowemu, podążając za silnym ruchem, który umocnił się przede wszystkim we Francji, Luksemburgu i Włoszech, do czego zainspirowały go homilie barnabickiego ojca Antoniego Mareski. Również dziś w Luksemburgu, w pobliżu Dworca Centralnego, znajduje się kościół pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusowego.

Z powodu braku funduszy wstrzymano budowę świątyni aż do 1880 r., kiedy to papież Leon XIII powierzył projekt księdzu Janowi Bosko.

Ostatecznie 14 maja 1887 r., po wielu trudnościach, które nigdy nie przerwały budowy, dokonano uroczystej konsekracji kościoła.

16 maja 1887 r. Ks. Bosko odprawił swoją jedyną Mszę Świętą w tym kościele. Znajdująca się wewnątrz tablica przypomina, że Ksiądz w czasie odprawiania Liturgii nie mógł powstrzymać łez, poruszony wizją snu, którą miał w wieku zaledwie 9 lat, a którego znaczenie zrozumiał w momencie wypełnienia powierzonej mu przez Boga misji, po ukończeniu budowy świątyni.

Dziś w tym miejscu mieści się Zgromadzenie Salezjańskie i Kancelaria Ambasady Luksemburga przy Stolicy Apostolskiej.