Od Średniowiecza tworzyły się bractwa, które gościły pielgrzymów przybywających do Rzymu. W XVI wieku, społeczność francuska wspierana hojnością Henryka II, Henryka III i Katarzyny Medycejskiej, podjęła się budowy nowego kościoła pod wezwaniem Św. Ludwika Króla Francji (wł. San Luigi dei Francesi). Projekt i prace budowlane wykonali Giacomo della Porta i Domenico Fontana.
W kościele konsekrowanym w 1589 roku znajdują się trzy obrazy Caravaggia ilustrujące życie św. Mateusza, które namalowano z myślą o kaplicy kardynała Matteo Contarelliego. Do upiększenia tego miejsca przyczynili się między innymi Domenichino i Cavalier d'Arpino.
Kościół Św. Ludwika Króla Francji jest, wraz z kościołem Trójcy Świętej na Górze (wł. Trinità dei Monti), Św. Mikołaja (wł. San Nicola dei Lorenesi), Św. Iwana (wł. Sant'Ivo dei Bretoni) oraz Świętego Klaudiusza i Andrzeja z Burgundów (wł. Santi Claudio i Andrea dei Borgognoni), częścią francuskiego kompleksu w Rzymie i Loreto założonego w 1793 roku i objętego nadzorem Ambasady Francji przy Stolicy Apostolskiej, zajmującego się wielowiekową misją gościnności i solidarności.