Historia czterech Międzynarodowych Sanktuariów

W sobotę 11 listopada zakończyło się II Międzynarodowe Spotkanie Rektorów i Pracowników Sanktuariów pt. „Sanktuarium: dom modlitwy. Pielgrzymka w stronę Jubileuszu 2025”. W spotkaniu, zorganizowanym ponownie po pięciu latach od ostatniego wydarzenia, wzięło udział około 600 uczestników z całego świata, reprezentujących łącznie 43 kraje.

Wykłady zaprezentowane podczas trzydniowej konferencji poruszyły bardzo interesującą kwestię związaną z „uprzywilejowanymi miejscami modlitwy i spotkań z Chrystusem”, jak określił Ks. Abp Rino Fisichella, Pro-prefekt Dykasterii ds. Ewangelizacji, odpowiedzialny za organizację wydarzenia. W spotkaniu uczestniczyło 285 osób przybyłych z Włoch, 78 Rektorów i Pracowników Sanktuariów z Filipin, 45 z Francji i 31 z Brazylii. Do Rzymu przybyli także przedstawiciele m.in. Wietnamu, Senegalu, Madagaskaru, Ugandy, Haiti, Ekwadoru, Korei Południowej, Chile, Burundi i Argentyny. Drugim kontynentem z największą frekwencją, zaraz za Europą liczącą 380 uczestników, była Azja (100 osób).

Gośćmi spotkania byli rónież: O. Richard Gibbons, O. Emmanuel Edeh, O. Mary Joseph Kwangseog Han i O. Reynante Tolentino, Rektorzy odpowiednio czterech Międzynarodowych Sanktuariów w Knock (Irlandia), Elele (Nigeria), Haemi (Korea) i Antipolo (Filipiny).

Międzynarodowe Sanktuarium Knock

Międzynarodowe Sanktuarium w Knock, prowadzone przez Ojca Richarda Gibbonsa, jest najczęściej odwiedzanym katolickim miejscem kultu w Irlandii. Sanktuarium zostało zbudowane w Knock po objawieniu, które miało miejsce w 1879 roku. Najświętsza Maryja Panna jest tam czczona jako „Matka Boża z Knock”. Kościelna komisja powołana w 1936 roku uznała objawienie za prawdziwe i zezwoliła na kult. W 1979 roku, z okazji stulecia sanktuarium, papież Jan Paweł II odwiedził to miejsce, do którego był przywiązany w sposób szczególny, ofiarując Sanktuarium Papieską Złotą Różę.

Międzynarodowe SanktuariumElele

Ojciec Emmanuel Edeh jest Rektorem i założycielem sanktuarium w Elele, w Nigerii. To cel ruchu pielgrzymkowego, który co roku przyjmuje miliony wiernych, nie tylko z kontynentu afrykańskiego. Sanktuarium bardzo aktywnie uczestniczy w organizowaniu rekolekcji, seminariów, zajęć z kierownictwa duchowego, a także wspiera najbiedniejszych. Poświęcone Jezusowi Zbawicielowi, jest latarnią dającą nadzieję, zapraszającą wszystkich, również tych najbiedniejszych, aby mogli doświadczyć miłości Kościoła katolickiego i wsparcia.

Międzynarodowe Sanktuarium Haemi

Sanktuarium w Haemi w Korei Południowej reprezentował na spotkaniu jego Rektor, Ojciec Mary Joseph Kwangseog Han. Znajduje się ono około 280 kilometrów od stolicy Seulu, a od marca 2021 r. zostało uznane przez ówczesną Papieską Radę ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji za miejsce pielgrzymek międzynarodowych ze względu na swoje rosnące znaczenie. W latach 1866–1882 aresztowano tam i zabito ponad 2000 koreańskich męczenników, którzy nawrócili się na wiarę chrześcijańską. Między XVIII a XIX wiekiem tysiące katolików doświadczyło męczeństwa w Korei z powodu wiary. Największe prześladowania miały miejsce w roku 1866, podczas których swoją wiarę wyznało tam prawie 8 000 męczenników.

Międzynarodowe Sanktuarium Antipolo

Narodowym Sanktuarium Matki Bożej Pokoju i Szczęśliwej Podróży, mieszczącym się w Antipolo na Filipinach, kieruje O. Reynante Tolentino. Sanktuarium to jest także Katedrą miasta i Diecezji o tej samej nazwie. W miejscu tym czczona jest figura Matki Bożej przedstawiająca Niepokalane Poczęcie, przywieziona na Filipiny przez Generalnego Gubernatora Juana Niño de Tabora. W 1626 roku wyruszył on z Meksyku, wraz z figurą, płynąc na pokładzie galeonu El Almirante, przemierzającego Ocean Spokojny. Rejs odbył się bez żadnych przeszkód, co przypisywano obecności figury Madonny na statku, która od tamtego momentu jest czczona jako „Matka Boża Pokoju i Szczęśliwej Podróży”.